istnieje w Warszawie od ponad 75 lat. Założyła go grupa entuzjastów sztuki lalkowej pod wodzą absolwentki warszawskiej ASP Ireny Sowickiej w październiku 1945 roku. Pierwszą siedzibą zespołu była sala Robotniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Warszawie, przy ul. Marszałkowskiej 8. Tam też, w kwietniu 1946 roku odbyła się pierwsza premiera – Szewczyk Dratewka wg Marii Kownackiej w reżyserii Ireny Sowickiej. W grudniu 1947 roku, po premierze sztuki „Guliwer w krainie liliputów”, założycielka nadała Teatrowi znaną do dziś nazwę Guliwer. W roku 1952 Teatr został upaństwowiony. Przez długie lata, bo do roku 1970, Guliwer nie miał własnej siedziby. Dopiero w 1970, po trzech latach przebudowy, na stałe zadomowił się przy ul. Różanej 16. Irena Sowicka kierowała Guliwerem przez pierwszych 8 lat prezentując warszawskiej publiczności 12 premier. Po niej teatrem kierowali: Aleksandra Gruszczyńska-Grzymska, Zbigniew Kopalko, Szczepan Baczyński i Stanisław Gęsicki, a później Monika Snarska – legenda polskiego teatru lalek. Monika Snarska może poszczycić się wieloma przedstawieniami, których niezwykłość polegała na muzycznym kształtowaniu widowiska. Wystawiano: opery, balety, ballady i eposy. W późniejszych latach teatrem kierował Marcin Jarnuszkiewicz oraz – do sierpnia 2020 roku – Mirosław Korzeb. Za jego dyrekcji kolejnymi kierownikami artystycznymi byli: Joanna Łupinowicz, Włodzimierz Fełenczak, Zbigniew Lisowski, Konrad Dworakowski, Piotr Tomaszuk i Robert Jarosz. Od września 2020 roku funkcję dyrektora Teatru Guliwer pełni Robert Drobniuch.