„Tworząc projekt muralu starałem się, aby ujmował on bogactwo i różnorodność kultury dwudziestolecia międzywojennego. Chciałem także, aby pojawiły się w nim odniesienia do możliwie jak najszerszego spektrum dyscyplin artystycznych. Aby jednak uniknąć formalnego przeładowania, zdecydowałem się na sportretowanie trojga artystów, którzy w mojej kompozycji mają stanowić symboliczną reprezentacje całego środowiska artystycznego międzywojennej Polski. Malarstwo i sztuki wizualne reprezentuje Zofia Stryjeńska, literaturę (i teatr) Witkacy, a muzyk pianista jazzowy i kompozytor Henryk Wars. Starałem się , aby przestrzeń, w której przebywają artyści sugerowała niestabilność i niepokój wojennej rzeczywistości, bez konieczności odwolywania się do oczywistych skojarzeń obrazowych. Efekt ten chciałem osiągnąć dzięki umieszczeniu w kompozycji niestabilnych i chyboczących się obiektów oraz wzmocnienie efektu światłocieniowego. Liczyłem także, że bardziej dynamiczny kontrast spowoduje podkreślenie dramaturgii sceny oraz, że będzie wzbudzał skojarzenia z - powstałym w wyniku doświadczeń pierwszej wojny światowej - ekspresjonizmem. Artystom towarzyszą dwa obrazy. Pierwszy z nich to jeden z najcenniejszych obrazów z polskiej kolekcji, które utraciliśmy podczas wojny, czyli portret młodzieńca autorstwa Rafaela Santi. Drugi natomiast, to studium portretowe młodej kobiety autorstwa Leona Wyczółkowskiego. Umieszczając te obrazy w mojej kompozycji chciałem nawiązać do licznych strat, jakie poniosły polski kolekcje w zakresie sztuki rodzimej i zagranicznej.”